Communicatie

Wat doe je als je elkaar niet verstaat, maar wel met elkaar wil communiceren. Wij proberen met gebaren aan Yunqi uit te leggen wat we bedoelen en zij babbelt vrolijk terug in het Chinees. In Hangzhou waren we regelmatig met een gids opstap en hij vertaalde voor ons wat Yunqi zei. Nu we in Beijing zijn en we geen gids meer nodig hebben om onze weg te vinden, missen we helaas de details van haar uitspraken. Het gevolg is dat we meestal moeten raden wat we zegt. Dat zorgt voor grappige situaties, als we elkaar niet begrijpen en voor frustratie bij Yunqi, als we haar weer niet begrijpen. Ze gaat dan steeds harder praten en schreeuwen. Maar ja, haar emotie wordt wel duidelijker, maar echt verstaan doen we het nog steeds niet.
Als ze ruzie maakt met Guanyan dan roept ze vaak iets van: "Ta Shu". We vermoeden dat het betekent "Ophouden" of "Niet doen". Yunqi heeft gelukkig het meerendeel van de tijd een grote glimlach op haar gezicht
en dat spreekt boekdelen. Daarnaast kunnen we met z'n allen heel goed gek doen en dansen. Dat is een universele taal en is heel begrijpelijk voor ons allemaal. Daarnaast weten we inmiddels wel wat "ik wil nog meer" is, "Ai yo". Tijdens onze trip naar de Grote Chinese Muur kwamen deze woorden regelmatig voorbij tijdens het eten van de dumplings. Chris, onze gids, was mee en heeft het vertaald. Het bezoek aan de Chinese Muur was trouwens weer fantastisch. Elke keer is het weer indrukwekkend om er op te lopen en te zien. Het blijft bijzonder hoe ze 2400 jaar geleden een muur van 7.700 km hebben gebouwd en 600 jaar geleden in 10 jaar tijd helemaal hebben hersteld. Net als 4 jaar geleden was het niet druk en konden we genieten van super mooi weer (5-6 graden en een lekker zonnetje). Helaas geen sneeuw, zoals 4 jaar
geleden, dan had het helemaal wintersportweer geweest.

Bijna is het zover en we gaan richting Nederland. De tijd hier in China
was leuk, maar het is nog fijner om terug te gaan naar ons eigen huis. Dan begint het samen zijn pas echt. Vandaag nog even de laatste souveniers gekocht. Morgen nog de laatste dag. Astrid is vandaag bestolen, zowel haar portenomee, als haar mobiele telefoon zijn uit haar tas gehaald. Geen idee waar het gebeurd is, maar het is wel ontzettend balen. Ze moet morgen bij het politiebureau aangifte doen voor de verzekering, dus wij gaan een ochtend spelen op de hotelkamer en alvast
een deel van de spullen inpakken. De rest van de dag nog geen plannen, behalve dat we ECHT nog een keer met de metro moeten, volgens Guanyan.