Yunqi!
Door: R&B
Blijf op de hoogte en volg Yunqi
28 November 2016 | China, Hangzhou
De eerste twee officiele dagen zijn inmiddels achter de rug en we staan aan het begin van de eerste relax dag, woensdag.
De eerste twee dagen waren eigenlijk ook al heel relaxt, want wat is Yunqi een prachtig, lief en mooi meisje!
Vanaf de eerste blik bij de eerste ontmoeting voelde het goed en dat was gelukkig zo van twee kanten. Natuurlijk is er het nodige
"kat uit de boom kijken" bij komen kijken, maar een echte grote broer bij je hebben, doet wonderen. Guanyan is super met z'n kleine
zusje en heeft de eerste rare dingen al weer aan haar geleerd, zoals hij het afgelopen jaar beloofd heeft te zullen doen. Op de tweede
dag zaten broer en zus al samen lachend op 1 stoel samen tong uit te steken naar de selfie camera, bijvoorbeeld.
Even weer terug naar de eerste ontmoeting. Maandag rond 09.00u vertrokken we vanaf het hotel naar de afdeling Burgerzaken (Civil Affairs) in Hangzhou, op een kwartiertje rijden van het hotel. In tegenstelling tot bij Guanyan, die bij ons op de hotelkamer kwam lopen, mochten we Yunqi ophalen bij Civil Affairs met nog een stuk of zes andere gezinnen die kinderen kwamen adopteren. Yunqi zat vast in een file (ze was 's ochtends vetrokken uit Ningbo, zo'n 2,5 uur rijden) en wij moesten daardoor ongeveer het langste wachten. Toen ze op de arm van een dame binnen kwam, herkende we haar meteen en ze zag er prachtig uit. Ze had een echt Chinees pak aan en een mooi klein staartje in haar haar.
In het begin bleef ze even rustig zitten op de arm van de mevrouw van het weeshuis en langzamerhand begon de ontspanning wat in te zetten bij haar (en bij ons). Voorzichtig op eigen benen staan en kijken naar al die mensen die je het liefst al meteen in hun armen willen sluiten, maar
proberen het juiste moment af te wachten. Gelukkig heb je dan ook je grote broer die meteen zorgt voor de eerste grote glimlach op je gezicht
en dus in viervoud bij mamma, pappa, broer en tante tegelijk. Er zijn inmiddels al weer vele nieuwe glimlachen en schaterlachen bij gekomen.
Alle officiele papieren invullen, kost de nodige tijd en meerdere handtekeningen en vingerafdrukken zijn gezet. Gelukkig was de notaris (blijkbaar) ook langs gekomen, dus we konden op maandag al wat zaken regelen die dinsdag niet meer hoefden. Dat was maar goed ook, want dinsdag was een vol programma.
Na enige tijd konden we weer terug richting het hotel samen met Yunqi, maar niet voordat we ergens in de stad een familiefoto moesten maken,
die dinsdag op het officiele adoptie document gebruikt moest worden. Laten we zeggen dat het niet een foto is geworden, die je het liefste zou
zien, maar uiteindelijk gelukt. De glimlach was op dat moment even wat ver te zoeken bij Yunqi, maar het uiteindelijke resultaat kon er mee door.
Rond een uur of twee 's middags waren we weer in het hotel terug en toen kwam Guanyan op het idee om samen met Yunqi stickers en plakletters van de mooie kaarten en tekeningen die we meegekregen hadden op de ballonnen te gaan plakken, die Astrid had meegenomen. Samen hebben ze heerlijk een hele tijd lopen knutselen en plakken met een prachtige ballon als resultaat. Kortom, het smeden van een prachtige band tussen broer en zus loopt gesmeerd.
Aan het eind van de middag waren we allemaal wel heel moe en hebben we toch maar roomservice besteld om niet nog de deur uit te hoeven.
Na lekker wat noodles, aubergine, pasta, patatjes gegeten te hebben, richting bed, maar natuurlijk eerst langs bad. Guanyan en Yunqi hebben heerlijk samen in bad gespeeld met de onontbeerlijke stapel bekers.
Slapen ging heel makkelijk en beiden sliepen snel. Ook Astrid, Bertina en ik waren snel uitgeteld en sliepen op tijd (ook neg met de verse jetlag achter de kiezen). Totdat .... Guanyan rond middernacht wakker werd, omdat hij niet kon wachten tot zijn zusje wakker werd om samen te spelen. Hij was zo enthousiast dat hij de rest van de nacht niet meer heeft geslapen en we van alles uit de kast hebben moeten halen om te voorkomen dat hij zijn zusje ook wakker maakte door aan haar bed te rammelen (en niet zo zachtjes als hij beloofde te doen), door net te doen of hij een wekker was (en niet zo zachtjes als hij beloofde te doen)
en meerdere spelletjes die we gedaan hebben om de tijd door te komen. Uiteindelijk rond een uur of 7 's ochtends werd ze wakker en kon dag twee beginnen!
De eerste twee dagen waren eigenlijk ook al heel relaxt, want wat is Yunqi een prachtig, lief en mooi meisje!
Vanaf de eerste blik bij de eerste ontmoeting voelde het goed en dat was gelukkig zo van twee kanten. Natuurlijk is er het nodige
"kat uit de boom kijken" bij komen kijken, maar een echte grote broer bij je hebben, doet wonderen. Guanyan is super met z'n kleine
zusje en heeft de eerste rare dingen al weer aan haar geleerd, zoals hij het afgelopen jaar beloofd heeft te zullen doen. Op de tweede
dag zaten broer en zus al samen lachend op 1 stoel samen tong uit te steken naar de selfie camera, bijvoorbeeld.
Even weer terug naar de eerste ontmoeting. Maandag rond 09.00u vertrokken we vanaf het hotel naar de afdeling Burgerzaken (Civil Affairs) in Hangzhou, op een kwartiertje rijden van het hotel. In tegenstelling tot bij Guanyan, die bij ons op de hotelkamer kwam lopen, mochten we Yunqi ophalen bij Civil Affairs met nog een stuk of zes andere gezinnen die kinderen kwamen adopteren. Yunqi zat vast in een file (ze was 's ochtends vetrokken uit Ningbo, zo'n 2,5 uur rijden) en wij moesten daardoor ongeveer het langste wachten. Toen ze op de arm van een dame binnen kwam, herkende we haar meteen en ze zag er prachtig uit. Ze had een echt Chinees pak aan en een mooi klein staartje in haar haar.
In het begin bleef ze even rustig zitten op de arm van de mevrouw van het weeshuis en langzamerhand begon de ontspanning wat in te zetten bij haar (en bij ons). Voorzichtig op eigen benen staan en kijken naar al die mensen die je het liefst al meteen in hun armen willen sluiten, maar
proberen het juiste moment af te wachten. Gelukkig heb je dan ook je grote broer die meteen zorgt voor de eerste grote glimlach op je gezicht
en dus in viervoud bij mamma, pappa, broer en tante tegelijk. Er zijn inmiddels al weer vele nieuwe glimlachen en schaterlachen bij gekomen.
Alle officiele papieren invullen, kost de nodige tijd en meerdere handtekeningen en vingerafdrukken zijn gezet. Gelukkig was de notaris (blijkbaar) ook langs gekomen, dus we konden op maandag al wat zaken regelen die dinsdag niet meer hoefden. Dat was maar goed ook, want dinsdag was een vol programma.
Na enige tijd konden we weer terug richting het hotel samen met Yunqi, maar niet voordat we ergens in de stad een familiefoto moesten maken,
die dinsdag op het officiele adoptie document gebruikt moest worden. Laten we zeggen dat het niet een foto is geworden, die je het liefste zou
zien, maar uiteindelijk gelukt. De glimlach was op dat moment even wat ver te zoeken bij Yunqi, maar het uiteindelijke resultaat kon er mee door.
Rond een uur of twee 's middags waren we weer in het hotel terug en toen kwam Guanyan op het idee om samen met Yunqi stickers en plakletters van de mooie kaarten en tekeningen die we meegekregen hadden op de ballonnen te gaan plakken, die Astrid had meegenomen. Samen hebben ze heerlijk een hele tijd lopen knutselen en plakken met een prachtige ballon als resultaat. Kortom, het smeden van een prachtige band tussen broer en zus loopt gesmeerd.
Aan het eind van de middag waren we allemaal wel heel moe en hebben we toch maar roomservice besteld om niet nog de deur uit te hoeven.
Na lekker wat noodles, aubergine, pasta, patatjes gegeten te hebben, richting bed, maar natuurlijk eerst langs bad. Guanyan en Yunqi hebben heerlijk samen in bad gespeeld met de onontbeerlijke stapel bekers.
Slapen ging heel makkelijk en beiden sliepen snel. Ook Astrid, Bertina en ik waren snel uitgeteld en sliepen op tijd (ook neg met de verse jetlag achter de kiezen). Totdat .... Guanyan rond middernacht wakker werd, omdat hij niet kon wachten tot zijn zusje wakker werd om samen te spelen. Hij was zo enthousiast dat hij de rest van de nacht niet meer heeft geslapen en we van alles uit de kast hebben moeten halen om te voorkomen dat hij zijn zusje ook wakker maakte door aan haar bed te rammelen (en niet zo zachtjes als hij beloofde te doen), door net te doen of hij een wekker was (en niet zo zachtjes als hij beloofde te doen)
en meerdere spelletjes die we gedaan hebben om de tijd door te komen. Uiteindelijk rond een uur of 7 's ochtends werd ze wakker en kon dag twee beginnen!
-
30 November 2016 - 06:49
Paz:
Prachtig jongens, wat een geluk. Geniet van elkaar!! ❤️❤️❤️❤️ -
30 November 2016 - 09:26
Wim En Elly Van Gelderen:
Klinkt allemaal goed en leuk.
Een nachtje doorslapen zal voor jullie wel lekker zijn.
Veel plezier met jullie vrije dag -
30 November 2016 - 10:12
Edwin Van Dort:
Mijn 1e nichtje! Het heeft lang geduurd maar het is het wachten waard. -
30 November 2016 - 11:12
Wendy:
Wat geweldig om te lezen. Fijn dat het zo goed gaat allemaal. Wat een geluk!! -
30 November 2016 - 13:22
Ine:
Wat een prachtig gezin! Het geluk straalt er van af.
Van Harte Gefeliciteerd!! Xxx -
30 November 2016 - 15:15
Zwantine:
Wat een mooie foto's! Ik was er nieuwschierig naar en vind het fijn dat jullie deze met mij en de anderen delen! Wat een ontroerende plaatjes......... ben er stil van. Veel plezier met elkaar in de komende dagen! -
02 December 2016 - 20:54
Cosima:
oh, heerlijk o de fotos bij het verslag te zien! Heel veel plezier daar voor jullie! Genieten van de eerste stappen met elkaar ....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
